αποφαση της Συνέλευσης του Συντονισμού

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17η Δεκέμβρη η πανελλαδική συνέλευση του Συντονισμού ενάντια στα μνημόνια. Βρεθήκαμε μαζί, αγωνιστές από κλάδους που βρίσκονται σε γραμμή σύγκρουσης με την  πολιτική των μνημονίων. Από τους εργαζόμενους σε νοσοκομεία, σχολεία και δήμους που παλεύουν για μαζικές προσλήψεις, μέχρι τους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ, των συγκοινωνιών, της ΔΕΗ που παλεύουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Από τους συμβασιούχους που διεκδικούν μόνιμη και σταθερή δουλειά μέχρι εργαζόμενους από χώρους του ιδιωτικού τομέα που συγκρούονται καθημερινά με τις επιθέσεις των αφεντικών.

            Όλοι μαζί συζητήσαμε τα μέτωπα και τις μάχες που έχουμε να δώσουμε την επόμενη περίοδο, για να μην αφήσουμε να περάσουν οι πολιτικές που συνεχίζουν την καταστροφή εργατικών δικαιωμάτων. Η πανεργατική απεργία στις 14 Δεκέμβρη, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τη σύγκρουση με τις πολιτικές των μνημονίων. Μπροστά στο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, οι εργαζόμενοι από τη ΔΕΗ και οι συνταξιούχοι της Εθνικής μέχρι τα νοσοκομεία και οι εκπαιδευτικοί έστειλαν το μήνυμα σε κυβέρνηση και δανειστές, ότι δεν πρόκειται να περάσουν  τα μέτρα τους. Η επιτυχία της πανεργατικής στις 14 Δεκέμβρη ανοίγει τον δρόμο για να ξηλώσουμε την τρίτη αξιολόγηση.

            Οργανώνουμε την εργατική αντίσταση με την αίσθηση της αυτοπεποίθησης ότι μπορούμε να σταματήσουμε τις επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών. Η προσπάθεια Τσίπρα και Αχτσιόγλου να κατεβάσουν σε ένα βράδυ την τροπολογία για την απαγόρευση των απεργιών απέτυχε, κάτω από την οργισμένη αντίδραση συνδικάτων και την άμεση κινητοποίηση στις 5 Δεκέμβρη, χιλιάδων εργαζόμενων που τους ανάγκασαν να αποσύρουν την τροπολογία. Λίγες μέρες πριν, στις 29 Νοέμβρη, εξαιτίας της μαζικής κινητοποίησης συμβασιούχων των νοσοκομείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μετά από πρωτοβουλία του Συντονιστικού των νοσοκομείων, ανάγκασε το υπουργείο Υγείας να δώσει παράταση για έναν ακόμη χρόνο, σε χιλιάδες συμβασιούχους που θα απολύονταν αυτήν την περίοδο. Το καλοκαίρι είχαμε την άτακτη υποχώρηση της Γεροβασίλη σε σχέση με την αξιολόγηση στο Δημόσιο και την ίδια περίοδο, η μεγάλη απεργία στους ΟΤΑ ανάγκασε τον Σκουρλέτη να παρατείνει τις συμβάσεις χιλιάδων εργαζόμενων στην καθαριότητα και να υποσχεθεί προσλήψεις. Όλα αυτά είναι δείγματα της δύναμης της εργατικής τάξης με συντονισμένους αποφασιστικούς αγώνες να ξηλώσει την πολιτική των μνημονίων.

Αυτές τις μάχες βάζουμε να συνεχίσουμε και να οργανώσουμε την επόμενη περίοδο.

17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ Πανελλαδική Συνέλευση Εργατικής Αντίστασης

Πανελλαδική Συνέλευση Εργατικής Αντίστασης

ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 

10πμ στο Πνευματικό Κέντρο 

του Δήμου της Αθήνας

Ο Συντονισμός ενάντια στα μνημόνια, προχωράει σε πανελλαδική συνέλευση την Κυριακή 17 Δεκέμβρη στις 10πμ στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου της Αθήνας. Φέρνουμε όλες τις αντιστάσεις που έχουν ξεδιπλωθεί, μαζί με τις νέες συγκρούσεις που ανοίγονται μπροστά μας. Όλοι μαζί θα συζητήσουμε και θα οργανώσουμε τη δράση μας για να μην αφήσουμε να περάσουν τα Μνημόνια.

Η κυβέρνηση πηγαίνει προς την τρίτη αξιολόγηση προσπαθώντας να μας πείσει ότι τα δύσκολα τέλειωσαν και τώρα δεν υπάρχουν σκληρά σημεία. Όλη αυτή η σκηνοθεσία έχει συγκεκριμένους στόχους. Να κάνει “κανονικότητα” τα θηριώδη πλεονάσματα δηλαδή την λιτότητα. Να καλλιεργήσει κλίμα για την «έξοδο στις αγορές», αλλά πάνω απ όλα να συγκαλύψει το χειρότερο μέτρο που περιέχει η τρίτη αξιολόγηση, την επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

• Κυβέρνηση και Τρόικα συμφωνούν ότι πλέον για να κηρύξει ένα σωματείο απεργία πρέπει να εξασφαλίσει το 50% συν 1 των εγγεγραμμένων μελών του. Η μάχη για να μην περάσει ο αντιαπεργιακός νόμος που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα είναι κεντρική. Δεν κατάφεραν  τα δέκα χρόνια των μνημονίων να σταματήσουν το εργατικό κίνημα που δίνει μάχες σε κάθε επίθεση και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φέρνει νόμο για να εμποδίσει την απεργιακή δράση των εργατών στα πρωτοβάθμια σωματεία. Να μην τους αφήσουμε να χτυπήσουν το δικαίωμα στην απεργία πηγαίνει χέρι χέρι με τον αγώνα για να σταματήσουμε τα μνημόνια.

• Τα νοσοκομεία, τα σχολεία και οι δημόσιες υπηρεσίες, ρημάζουν από την έλλειψη προσωπικού. Οι εργαζόμενοι στην Υγεία βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης απαιτώντας μαζικές προσλήψεις. Τώρα μπαίνουν στην σύγκρουση και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά, και να μην απολυθεί κανείς. Από τα νοσοκομεία μέχρι τους δήμους που έδωσαν το καλοκαίρι έναν μεγάλο αγώνα, μέχρι την κάθε δημόσια Υπηρεσία ο αγώνας για μαζικές προσλήψεις με μόνιμη και σταθερή δουλειά, για να μην κυριαρχήσουν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και να εξυπηρετηθούν οι μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας, είναι μπροστά μας.

• Η μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις παραμένει ανοιχτή. Για να μην ξεπουληθεί η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, η ΔΕΗ, η ΕΕΣΤΥ, οι συγκοινωνίες της Αθήνας και τα ΕΛΤΑ. Είδαμε τις ιδιωτικοποιήσεις να οδηγούν σε καταστροφή. Στον ΟΛΠ με το κάτεργο που προσπαθεί να στήσει η Cosco, στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ με τα δεκάδες ατυχήματα. Να μην αφήσουμε να προχωρήσουν τα σχέδια κυβέρνησης και δανειστών και να διεκδικήσουμε την επανακρατικοποίηση όσων δημόσιων επιχειρήσεων ξεπουλήθηκαν.

• Η μάχη για συλλογικές συμβάσεις, από τον ΟΤΕ μέχρι τον επισιτισμό, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις είναι σε εξέλιξη. Από τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ και τις τράπεζες που προσπαθούν να σώσουν τα ταμεία τους από την καταστροφή,

μέχρι τους κλάδους που συγκρούονται με την λιτότητα απαιτώντας αυξήσεις στους μισθούς με συλλογικές συμβάσεις.

• Χέρι με χέρι με τη σύγκρουση με τα μνημόνια είναι και ο αγώνας ενάντια στην Ευρώπη Φρούριο, για ανοιχτά σύνορα, χωρίς φράκτες και Φρόντεξ, για πόλεις σχολεία και νοσοκομεία ανοιχτά στους πρόσφυγες. Για να καταδικαστούν οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Χρειάζεται ταυτόχρονα να ανοίξουμε τη συζήτηση για την εργατική εναλλακτική προοπτική. Για την μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο από την ΕΕ και το ευρώ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο.

Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ενάντια στα μνημόνια, στήριξε όλα τα μαχόμενα κομμάτια. Από τους εργαζόμενους στην ΕΥΔΑΠ και τους συμβασιούχους της ΕΥΑΘ, μέχρι τους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες που συγκρούονται με την ιδιωτικοποίηση. Στα νοσοκομεία το Συντονιστικό των νοσοκομείων, πρωτοστάτησε στην οργάνωση των μαχών σε κάθε νοσοκομείο πανελλαδικά. Στηρίξαμε τις μάχες σε εργοστάσια, από τους μετανάστες εργάτες στην Γεωργίου ΑΕ στην Αυλώνα, μέχρι την ΙΝΤΡΑΚΟΜ και μια σειρά από μικρούς εργατικούς χώρους. Ξεκινήσαμε καμπάνια για την οργάνωση των συμβασιούχων σε κάθε χώρο για μόνιμη και σταθερή δουλειά ενάντια στις απολύσεις και την

ανακύκλωση της ανεργίας.

Βάζουμε μπροστά να οργανώσουμε από τα κάτω ακόμη καλύτερα όλους τους εργατικούς χώρους και να στηρίξουμε τους αγώνες που θα ξεδιπλωθούν. Καλούμε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, κάθε συλλογικότητα, συνδικαλιστή και εργαζόμενο που θέλει να ενισχύσει αυτήν την προοπτική, να βρεθούμε μαζί.

Ελληνικός τουρισμός: ένας γίγαντας με πήλινα πόδια, της Μ.Σ.

      Ανατρέχοντας πίσω στο 2008-2009 από τους πρώτους κλάδους της οικονομίας που έδειξε
να κλυδωνίζεται σοβαρά με την έναρξη της οικονομικής κρίσης (κρίση χρέους )στην Ελλάδα,
ήταν και αυτός του τουρισμού.
     Ιστορικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις άρχισαν να κλείνουν μονάδες τους (π.χ.
ξενοδοχειακού ομίλου Grecotel που εξαιτίας των πολλών λουκέτων ερήμωσε τουριστικά το
κέντρο της Αθήνας.)
     Με το πέρασμα των χρόνων και το βάθεμα της κρίσης πολυεθνικές εταιρείες κολοσσοί στον
χώρο του τουρισμού τερματίζουν τις πολυετείς συνεργασίες τους ( π.χ. Marriott , Hilton )
Τη μεγαλύτερη συμβολή σ’ αυτή την εικόνα όμως είχαν σίγουρα τα μνημόνια που
επιβλήθηκαν και οι «απαραίτητες » ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών , καθώς πολλές
από αυτές ήταν βασικοί μέτοχοι σε ξενοδοχεία .
      Η κρίση όμως αυτή στη βαριά βιομηχανία του τουρισμού δεν έμελλε να κρατήσει πολύ.
Μπορεί να δυσκόλεψε ή ακόμα και να έγινε απαγορευμένη πολυτέλεια για πολλούς
εργαζόμενους , να κάνουν διακοπές , αλλά για τις μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ,
παγκόσμιους tour operators , αεροπορικές εταιρείες , αποτέλεσε το νέο τουριστικό Ελ
Ντοράντο που φυσικά δεν έμεινε αναξιοποίητο.
     Έτσι είτε υποχρεωμένοι από μνημονιακές δεσμεύσεις, είτε γιατί η ίδια η κυβέρνηση κινείται
στον μονόδρομο της «ανάπτυξης» , οι κεντρικές υποδομές που είναι απαραίτητες για την
τουριστική αγορά παραδίδονται μεθοδικότατα σε ιδιώτες και διεθνή επενδυτικά funds,
«λευκές» χωρίς εργασιακές συμβάσεις και χρέη.
      Καταγράφοντας στοιχεία αυτής της παράδοσης με όρους ξεπουλήματος μπορούμε να
αναφέρουμε :
 Τα 14 περιφερικά αεροδρόμια που δόθηκαν στην κοινοπραξία Fraport - Slentel
ltd του ομίλου Κοπελούζου.
 Τον ΟΛΠ που δόθηκε στην Κινεζική Cosco οπού σε συνεχεία της εκμετάλλευσης
της εμπορευματικής ζώνης στο Πέραμα επεκτάθηκε και στον τομέα
διαμόρφωσης του νέου προβλήτα στο επιβατικό λιμάνι του Πειραιά με σκοπό
τη δημιουργία θέσεων ελλιμενισμού μεγάλων κρουαζιερόπλοιων.
 Ο ΟΛΘ που κατέληξε στην κοινοπραξία της Deutsche Invest Equility , της
Terminal link SAS (γαλλικός κολοσσός)και Belterra investments ltd (του Ιβάν
Σαββίδη).
 Πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους ιταλικούς σιδηρόδρομους Ferrovie Dello Stato
Italiene spa.
 Το φιλέτο του Αστέρα Βουλιαγμένης που περιλαμβάνει τα ακίνητα, την
παραλία και την μαρίνα που πουλήθηκε στην Apollo Investments Hold co.
θυγατρική της Jermy st.Real estate στην οποία μέτοχοι είναι ο τουρκικός όμιλος
Dogus και κρατικοί επενδυτικοί βραχίονες του Κουβέιτ και του Άμπου Ντάμπι .

      Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η διαχείριση του ξενοδοχειακού ομίλου , όταν
επαναλειτουργήσει την άνοιξη του 2018 έχει αναλάβει η Four Seasons Hotels &
Resorts.
 Άλλη μια επένδυση που δίνει σάρκα και οστά στη δημιουργία της πολυπόθητης
Αθηναϊκής Ριβιέρας είναι και τα Αστέρια Γλυφάδας που πέρασαν πρόσφατα
στην Grivalia Hospitality με έδρα το Λουξεμβούργο, και σκοπό να αναπτυχθεί
ένα υπερπολυτελές city resort υπό την διαχείριση γνωστής ξενοδοχειακής
αλυσίδας ,που δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα, και θα μεταμορφώσει την έκταση
285 στρεμμάτων της περιόχης.
 Έτερος μεγάλος παίκτης που αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί εκ νέου στην
ελληνική τουριστική αγορά είναι ο όμιλος Marriott International , ο οποίος
απόκτησε τη διαχείριση του ξενοδοχείου Metropolitan του ομίλου Χανδρή , και
μετακόμισε πιο χαμηλά στη λεωφόρο Συγγρού και πιο κοντά στο κέντρο
πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος , εγκαταλείποντας το Athens Ledra , του οποίου η
εκμετάλλευση πρόσφατα πέρασε στον όμιλο Hines , αμερικανικών
συμφερόντων , και τον όμιλο Δασκαλαντωνάκη ,που επέστρεψε διεκδικώντας
μερίδιο από την πίττα της τουριστικής ανάπτυξης .
 Συμπληρώνοντας την εικόνα της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου δεν
πρέπει να παραλείψουμε την πώληση του Ελληνικού στην Lamda development
του ομίλου Λάτση με σκοπό να δημιουργηθεί στην θέση του πολυπόθητου
μητροπολιτικού πάρκου άλλο ένα Φαραωνικό resort με casino , συνεδριακούς
χώρους και ιδιωτικοποίηση της παραλίας του Αγ.Κοσμά.
 Στο επενδυτικό κάδρο προστέθηκε και η διεθνής αλυσίδα Wyndham Hotel
Group, η οποία ήρθε να αναλάβει το γνωστό ξενοδοχείο της πλατείας
Καραϊσκάκη, Wyndham Grand Athens ,πρώην Athens Imperial , που ανήκει
στον όμιλο Βιοχάλκο που εδώ και μια τετραετία είχε αναστείλει τη λειτουργία
του, λόγω οικονομικών προβλημάτων της διαχειρίστριας εταιρείας Grecotel
του ομίλου Δασκαλαντωνάκη.
 Κλείνοντας αφήνουμε το ξενοδοχείο Hilton που μετά την λήξη του συμβολαίου
με την Hilton International πέρασε στην ιδιοκτησία της κοινοπραξίας Home
Holdings του ομίλου Κωνσταντακόπουλου (Costa Navarino) και της D-Marine
που άνηκε στον όμιλο Dogus (Αστέρας). Οι μέχρι τώρα πληροφορίες δεν έχουν
διευκρινίσει αν τη διαχείριση θα συνεχίσει να έχει η Hilton ή η Mandarin
Oriental. Σε αναμονή…

     Σε κάθε περίπτωση όμως ,όλες αυτές οι επενδυτικές κινήσεις και οι μνημονιακές
υποχρεώσεις δεν αποτελούν κάποιο υψηλού επιχειρηματικού ρίσκου τοποθέτηση , ούτε
φυσικά απάντηση του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου στις εκκλήσεις της κυβέρνησης για
τον ερχομό της ανάπτυξης στην Ελλάδα.
     Και αυτό φάνηκε πολύ γρήγορα ήδη από το 2012, όταν οι αριθμοί της αύξησης του
τουρισμού άρχισαν χρονιά με τη χρονιά να σπάνε κάθε ρεκόρ. Ενδεικτικά της θετικής
επίδρασης του τουριστικού τομέα στην Ελληνική οικονομία είναι ότι το 2014 ο δείκτης του
κύκλου εργασιών αυξήθηκε κατά 13,7% και το 2013 κατά 4,8% αντίθετα ο ίδιος δείκτης στη
βιομηχανία το 2014 μειώθηκε κατά 8.9% και το 2013 κατά 10,2%.

      Κατά τη τελευταία 15ετία ,οι ξενοδοχειακές μονάδες αυξήθηκαν κατά 23,5% και το
ξενοδοχειακό δυναμικό έχει αναβαθμιστεί καθώς τα ξενοδοχεία 5* σχεδόν
τετραπλασιάστηκαν .
     Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρονται στο φετινό θαύμα του ελληνικού τουρισμού,
αφού η χώρα μας υποδέχτηκε σε μια σεζόν τον αριθμό ρεκόρ των 30.000.000 τουριστών.
     Η ελληνική κυβέρνηση φυσικά ποντάρει στα έσοδα από τον τουρισμό ,τόσο για την είσοδο
χρημάτων στο κρατικό ταμείο ,όσο και την τόνωση της πραγματικής οικονομίας ,ενώ
παράλληλα κατά την τουριστική σεζόν σημειώνεται μια σημαντική μείωση της ανεργίας,
αφού πολλοί δραστηριοποιούνται στον κλάδο ως εποχιακό προσωπικό.
     Δεν ισχύει όμως η αντίστοιχη αναβάθμιση και στις εργασιακές σχέσεις.
Θα κατέληγε κανείς πως η Ελλάδα τόσα χρόνια καθόταν πάνω σ’ ένα «θησαυρό »και δεν
ήθελε να αξιοποιήσει και που χρειάστηκε τη δημοσιονομική πειθαρχία των μνημονίων για
να το κάνει.
     Κάτι τέτοιο όμως είναι το ίδιο αφελές με την εξήγηση πως για την κατακόρυφη άνοδο του
τουρισμού στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια , ευθύνεται η Αραβική Άνοιξη.
Αν δούμε τη συνολική εικόνα όχι μέσα από μια οπτική επιδερμικών αναλύσεων και
επιχειρημάτων που εξυπηρετούν το κυρίαρχο κάθε φορά αφήγημα , αλλά μια οπτική που
θέλουμε να έχει μια σχέση με την πραγματικότητα , τότε τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Πόσο διαφορετικά; Όσο το βιώνουν κάθε σεζόν οι μόνιμοι και εποχιακοί εργαζόμενοι στον
κλάδο αυτό, μια πλευρά λιγότερο φωτεινή.
     Τα συνεχόμενα ρεκόρ του συγκεκριμένου κλάδου, κρύβουν απλήρωτους εργαζόμενους ,
ανασφάλιστους και «μικρές Μανωλάδες». Στο 50% ανέρχεται η ανασφάλιστη εργασία στον κλάδο του επισιτισμού και τουρισμού καθώς υπολογίζεται ότι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν χωρίς ασφάλεια υπερβαίνουν τα 230.000 άτομα.
    Συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι στην «ατμομηχανή» της
ελληνικής οικονομίας.
 Ξενοδοχείο στην Θεσσαλονίκη ανάγκασε τους εργαζόμενους του να υπογράψουν
επιχειρησιακή σύμβαση , την οποία μάλιστα κατέθεσε και στη επιθεώρηση
εργασίας , και στο σημείο των αποδοχών δήλωνε ότι θα καταβάλλει μισθούς 500€
σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες εργαζόμενων.
 Τα πιο μεγάλα προβλήματα εντοπίζονται στις Κυκλάδες και ειδικότερα σε Μύκονο
και Σαντορίνη, όπου βρεθήκαν εργαζόμενοι να κοιμούνται σε κοντέινερ , σε
υπόγεια χωρίς τζάμια με ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και σίτισης. Να
εξαναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς αποδοχές σε περίπτωση καθυστερημένης
προσέλευσης στη δουλεία ή σε περίπτωση χρήσης του κινητού εν ώρα εργασίας.
 Στην Ήπειρο υπάρχουν ξενοδοχεία σε Πρέβεζα και Ιωάννινα που οφείλουν
αποδοχές ακόμα και πάνω από 12 μήνες.

 Σε πολλά νησιά των Δωδεκανήσων οι εποχικοί εργαζόμενοι γνωρίζουν εκ των
πρότερων ότι προσλαμβάνονται για να πληρωθούν στο τέλος της σεζόν
,εκβιάζοντας έτσι την παραμονή τους στην συγκεκριμένη εργασία.
 Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας έχουν αναγκάσει εργαζόμενους να δουλεύουν
χωρίς ρεπό και με ατελείωτες απλήρωτες υπερωρίες σε περιόδους υψηλής
πληρότητας με την προοπτική να ικανοποιηθούν αυτές οι εργατοώρες σε
«νεκρές» τουριστικές περιόδους μέσα στον χρόνο.
 Παραδοσιακά πολλές επιχειρήσεις καταφεύγουν στην πρόσληψη υπαλλήλων
προκειμένου να πραγματοποιήσουν την πρακτική τους άσκηση, εξασφαλίζοντας
με αυτόν τον τρόπο εργαζόμενους με μισθό ψίχουλα σε πλήρη απασχόληση.
 Η ομοσπονδία καταγγέλλει ότι πολλοί ξενοδόχοι δεν εφαρμόζουν την κλαδική
σύμβαση και προχωρούν σε επιχειρησιακές είτε ακόμα χειρότερα σε ατομικές
συμβάσεις, όπως το γνωστό 5*του Μεταξουργείου που δεν εφάρμοζε την ΣΣΕ με
την κάλυψη ότι εφόσον ο ιδιόκτητης δεν είναι ο ίδιος ξενοδόχος δεν υποχρεούται
να προσλαμβάνει υπαλλήλους με την ιδιότητα του ξενοδοχοϋπάλληλου με τις
ανάλογες μισθολογικές συνέπειες .
 Στις καταγγελίες εργαζομένων ήρθε να προστεθεί και το φαινόμενο της
υποχρέωσης να υπογράφει υπεύθυνη δήλωση αποποίησης της συνδικαλιστικής
του ιδιότητας , υπό την απειλή της απόλυσης.
 Φυσικά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις ληστρικές μειώσεις όλων των
μισθών κατά 15% με την έναρξη μέτρων για την διαχείριση της κρίσης και την
προϋπόθεση ότι αυτό το ποσοστό θα επέστρεφε με την ανάκαμψη του
τουριστικού προϊόντος.
     Αν λοιπόν η ανάπτυξη τους επιφέρει απορρύθμιση και χειραγωγία των εργασιακών
σχέσεων, μισθολογική ανισότητα, επισφάλεια και ανασφάλιστη εργασία σε άθλιες
συνθήκες , δεν έχουμε να κάνουμε παρά με άλλη μια φούσκα του καπιταλισμού με
ημερομηνία λήξης.
    Μόνο με οργανωμένη δράση μπορεί να υπάρξει ελπίδα αντιμετώπισης της στρεβλής αυτής
ανάπτυξης, έτσι ώστε οι «σύγχρονοι σκλάβοι» στον κλάδο του τουρισμού να πάρουν
σημαντικές αποφάσεις δράσης και αγώνα, όπως έδειξαν οι προσπάθειες κινητοποίησης και
απεργίας στις 20/7 μέσα στην καρδία της τουριστικής σεζόν.
Επικροτούμε και ενθαρρύνουμε παρόμοιες δράσεις .

Νομοσχέδιο Αχτσιόγλου για τα εργασιακά: Νεροπίστολο χωρίς νερό, του Βασίλη Μυρσινιά

      Κατα την υπουργό εργασίας το τελευταίο νομοσχέδιο του υπουργείου εργασίας «επιχειρεί να ανταποκριθεί σε δίκαια αιτήματα της κοινωνικής πλειοψηφίας, του κόσμου της εργασίας και να ενισχύσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα των εργαλείων ελέγχου και επιβολής της νομοθεσίας». Δυστυχώς, ακόμη και αν θεωρήσουμε το νομικό πλάισιο που υπάρχει ως όφελος “του κόσμου της εργασίας”, το έργο του υπουργείου εργασίας στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ένα κακό κόσκινο, κακό για τις εργάτριες και τους εργάτες, ιδιαίτερα στον επισιτισμό με τα υψηλά ποσοστά ανασφάλιστης εργασίας: από το κόσκινο συνεχίζουν να παιρνούν οι διαχρονικές μεθόδοι που οι εργοδότες χρησιμοποιούν για να αφήνουν απλήρωτους, ανασφάλιστους ή και αδήλωτους τους εργαζόμενους.

        Κατ' αρχήν η ίδια η προσπάθεια προσλήψεων στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) κατέληξε διπλή φάρσα: ανακοινώθηκαν 150 στα μέσα Αυγούστου ενώ δυο βδομάδες πριν επίσημα είχαν αναγγελθεί από επίσημη προκήρυξη 116 και ενώ το 2012 το σώμα είχε χάσει 200 θέσεις του. Από άποψη δυναμικού λοιπόν το ελληνικό κράτος παρα και την αλλαγή της κυβέρνησης σε αριστερή κατάφερε σε 5 χρόνια να αναπληρώσει απλά κάτι παραπάνω από το 50% των ήδη λιγοστών θέσεων ελέγχου της αγοράς εργασίας που έχασε στο δεύτερο μνημόνιο. Είναι πρόκληση να μη μπορεί η κυβέρνηση(ειδικά αυτή) να φτιάξει ένα σώμα που να μην είναι “του κλώτσου και του μπάτσου” (και κυριολεκτικά ορισμένες φορές) από τα αφεντικά.
        Με την ίδια την ουσία του νομοσχεδίου η κατάσταση δε δείχνει να παίρνει μεγαλύτερη ώθηση βελτίωσης. Το ΣΕΠΕ έχει πλέον το δικαίωμα να μπλοκάρει τη λειτουργία μιας επιχείρησης που παραβαίνει την εργατική νομοθεσία αλλά αυτοβούλως μόνο σε περίπτωση που απειλείται “η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων”. Μια ερμηνεία λάστιχο από αυτά που έχουμε δει πολλές φορές να ξεχειλώνουν οι επιχειρήσεις πατώντας πάνω στην αδύναμη νομοθεσία. Η συμπλήρωση αυτής της ερμηνείας που υπάρχει και στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου είναι μάλιστα ένα κακό αστείο: μια ολόκληρη σελίδα αφιερωμένη στην μάλλον όχι και πολύ ριζοσπαστική προσθήκη της υποχρέωσης όσων υπόκεινται στον έλεγχο του σώματος να επιδεικνύουν την αστυνομική τους ταυτότητα(!).

       Εν συνεχεία, η αδήλωτη ή ανασφάλιστη εργασία/υπερωρία με το νέο νόμο θα δηλώνεται στο ηλεκτρονικό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ και δε θα κρατιέται σε βιβλία χρόνου εργασίας της επιχείρησης. Το νέο μέτρο υποτίθεται θα κάνει πιο γρήγορη και δίκαιη τη δήλωση γιατί τα βιβλία τόσα χρόνια γράφονταν και ξεγράφονταν κατά το δοκούν. Η δήλωση όμως της υπερωρίας ακόμη και αυθημερόν αρκεί “να μην είναι μετά το πέρας της ώρας έναρξης εργασίας” θα οδηγήσει στα ίδια, απλά θα κάνει λίγο πιο χάκερ τους ήδη πιεσμένους από τις απαιτήσεις των εργοδοτών λογιστές στο να αναιρούν και να εγκρίνουν δηλώσεις υπερωριών προς το ΙΚΑ σε ένα μαγείρεμα εισφορών στις πλάτες μας.
       Τέλος, στο πλαίσιο των “απειλών” του κράτους απέναντι στους εργοδότες η κυβέρνηση θεωρεί πλέον ολοκληρωμένο το πλέγμα αυτών με το κινούμενο σε δυο άξονες νομοθέτημα: (απειλή για) πρόστιμα και (απειλή για) προσωρινό κλείσιμο επιχειρήσεων. Το πρόβλημα εδώ επιστρέφει στην αρχή: δεν άλλαξαν οι απειλές ούτε ο τρόπος να γίνουν υλική βάση για τους εργαζόμενους, τα αστικά δικαστήρια απλά θα παραλαμβάνουν τις υποθέσεις και θα έχουν τους ίδιους νόμους που ο νέος νόμος απλά λίγο σβήνει λίγο γράφει αλλά στην ουσία αφήνει άθικτους. 

        Από αυτή την άποψη, σίγουρα «ορισμένοι έχουν δυσκολία να ψηφίσουν μέτρα που ευνοούν τον κόσμο της εργασίας» όπως τονίζει η Αχτσιόγλου με στόχο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά σίγουρα απέτυχε να τα συντάξει η ίδια, αν ποτέ ήθελε όντως βέβαια. Μιλάμε για διατάξεις προσθήκες-σφήνες όχι μόνο σε νόμους του ...1920, αλλά κυρίως σε νόμους του πρώτου μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και του δεύτερου, αλλά μάλλον αυτός είναι προπέρσινος συμβιβασμός της κυβέρνησης Τσίπρα και δεν έχει και πολλή αξία λόγου. Αυτό δεν είναι ένα γενικό συμπέρασμα. Το ΣΕΠΕ στην τελευταία δημόσια διαθέσιμη ανακοίνωσή του για ελέγχους (πριν πάνω από 8 μήνες) και παρά το μικρό δείγμα ελέγχου βρήκε 546 εργαζόμενους αδήλωτους, ανασφάλιστους ή να δουλεύουν εκτός ωραρίου σε σύνολο 824 επιχειρήσεων, ευτυχώς κάποιοι από αυτούς ήταν στην ίδια και δεν ήταν μόνοι απέναντι στο αφεντικό. Την ίδια στιγμή, με στοιχεία που η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα (και όχι το ΣΕΠΕ), μόνο μέχρι τα μέσα Ιουλίου 1.633 έλεγχοι οδήγησαν σε πρόστιμα 1.870.000 ευρώ, τρομερή ...ζημιά για μια τουριστική και επισιτιστική βιομηχανία που έχει κέρδη δεκάδεων δισεκατομμυρίων μόνο το καλοκαίρι.

        Αξία λόγου και πράξεων όμως έχει η ίδια η δράση των εργαζόμενων. Μετά την απεργία στις 20 Ιούλη χιλιάδες νέες/οι και παλιές/οί εργαζόμενες/οι στον κλάδο μας νοιώθουν πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις της διαπραγμάτευσης με το αφεντικό, της απειλής της ανασφάλιστης εργασίας και των υπερωριών. Θα χρειαστεί να γίνουν βήματα στη συλλογική διεκδίκηση σε όλα τα επίπεδα, από το απλό της εγγραφής στο σωματείο μέχρι την εγρήγορση για τη δημιοσιοποόιηση εργατικών παραβάσεων. Τα όπλα της κυβέρνησης μπορεί να είναι από ανύπαρκτα έως στην καλύτερη νεροπίστολα, όμως, το όπλο της οργάνωση μας μπορεί να κερδίσει δουλειά και αξιοπρεπείς συνθήκες και συμβάσεις εργασίας για όλες και όλους.

Βασίλης Μυρσινιάς

Εποχική εργασία σημαίνει εξαθλίωση, της Τόνιας Λαχανιώτη

      Συχνά, ο τουρισμός παρουσιάζεται σαν "βαρύ χαρτί" της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα όταν εκείνη ψάχνει στα τυφλά να βρει τον δρόμο της προς την "ανάκαμψη" και την "ανάπτυξη"

      Ωστόσο, παρά την ολοένα αυξανόμενη εισροη τουριστών, η πραγματικότητα για χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο, είναι εντελώς διαφορετική.

      Χιλιάδες από εμάς ως "εποχικοι εργαζόμενοι",είχαμε να αντιμετωπισουμε αθλιες συνθήκες εργασίας, για άλλη μια φορά, και αυτή τη σεζόν. Εντατικοποιημενη και απλήρωτη εργασία, μισθοί των 500 ευρώ, κομμένα ένσημα, ρεπό κατά την "ευγενη" κρίση του αφεντικου και συνθήκες διαβίωσης τύπου Μανωλαδα ή στην καλύτερη περίπτωση "στρατωνα" για όσους αναγκαστηκαμε για οικονομικούς λόγους να μείνουμε μέσα στους χώρους που δουλεύαμε. Η προσπάθεια των αφεντικων να κάνουν κουρελοχαρτα τις συλλογικες συμβάσεις και να επιβάλλουν το ατομικό παζάρι με κάθε εργαζόμενο, για κάποιους από εμάς σημαίνει ακόμα και εξόντωση. Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι που καταρεουν μέσα στους χώρους εργασίας από την προσπάθεια και την ένταση.

      Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σφυρίζει αδιάφορα. Στο βωμό των κερδών των αφεντικων, μεγάλων και μικρών και των απαιτήσεων των Ευρωπαίων εταίρων της για διάλυση των εργασιακων σχέσεων, θυσιαζει ανθρώπινες ζωές. Έχουμε, όμως, την δύναμη να τους σταματήσουμε. Η δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου εργαζομένων από τα κάτω μέσα στους χώρους δουλειάς που να διεκδικεί και να επιβάλλει τα αιτήματα μας ( συλλογικες συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις, 5 ημερο, 8 ωρο, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, αξιοπρεπεις συνθήκες διαβίωσης στους χώρους εργασίας) είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Και μπορεί να λειτουργήσει σαν μοχλος πίεσης και στα ίδια μας τα σωματεία όταν οι ηγεσιες τους αντιμετωπίζουν "διστακτικά" το ενδεχόμενο οργάνωσης απεργιών μέσα στο καλοκαίρι.

      Η απεργία του κλάδου στις 20 Ιούλη είναι τέτοιο ζωντανό παράδειγμα. Χρειάζεται να το αξιοποιησουμε και να το γενικευσουμε. Οργανωνοντας και συντονιζοντας νέες απεργίες στον κλάδο, όχι με αφορμή την επόμενη σεζόν αλλά τώρα. Ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ απεργούν για να σώσουν το ταμείο τους από την διάλυση. Η απεργία των εργαζομένων στην Εθνικη Τράπεζα πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία. Στις 11 Οκτώβρη απεργούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία. Το κοινό νήμα που μας συνδέει είναι ο αγώνας μας για να μην διαλυθουν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι συντάξεις. Η μάχη για αυξήσεις και προσλήψεις.

      Πολύ περισσότερο, όλοι μαζί έχουμε την δύναμη να επιβαλλουμε την δική μας " ατζέντα "απέναντι σε κυβέρνηση και αφεντικά. Που δεν είναι άλλη από την διαγραφή του χρέους, τη σύγκρουση με ευρώ και ΕΕ, τις κρατικοποιησεις τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων κάτω από τον έλεγχο μας. Για να σώσουμε τα ασφαλιστικά ταμεία, τα εργασιακά μας δικαιώματα, τις συντάξεις μας αντί να πλουτιζουν τραπεζίτες, μικροί και μεγάλοι ξενοδοχοι και κάθε λογής αφεντικά. Για να ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο απέναντι σε μια κυβέρνηση - υπηρετη του χρέους και αφεντικων. Για να μπει η δική μας ζωή πάνω από τα κέρδη τους.

Τόνια Λαχανιώτη

Εταιρίες Catering, Να οργανωθούμε, της Στέλλας Μαλαξιανάκη

     Όταν αναφερόμαστε στον κλάδο του επισιτισμού συνήθως μας έρχονται στο μυαλό τα ξενοδοχεία, οι καφετέριες, τα μπαρ, τα εστιατόρια και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ωστόσο πολύ σημαντικός και ζωντανός χώρος στον κλάδο αποτελούν τα catering, επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν την εκπόνηση και τον επισιτισμό δεξιώσεων, όπως γάμοι και βαφτίσεις, συνεδρίων κλπ. 

    Εκ πρώτης όψεως φαίνεται μια εύκολη και βολική δουλειά αφού απασχολεί τον εργαζόμενο μόνο 3-4 φορές την εβδομάδα και το μεροκάματο είναι αρκετό ώστε να μην χρειαστεί να απασχολείται σε μια δεύτερη εργασία αν δεν συντρέχουν σοβαροί οικονομικοί λόγοι. Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

     Η εργασία στα catering είναι αρκετά επίπονη και μη ικανοποιητικά αμειβόμενη δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν στον χώρο. Ο εργαζόμενος δεν είναι απλά ένας σερβιτόρος καθώς στις 12 -16 ώρες εργασίας του καλείται να στήσει αρχικά την δεξίωση, στην συνέχεια να σερβίρει και τέλος να μαζέψει και να ξεστήσει έχοντας ένα μισάωρο διάλειμμα. 

    Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι σε αυτά τα πλαίσια δοκιμάζονται τα όρια και η υγεία του εργαζομένου. Ο εργαζόμενος έχει φτάσει στο σημείο να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του για μάξιμουμ 75 ευρώ μεροκάματο και 8ωρη, δηλαδή μισή, ασφάλιση εάν ο εργοδότης επιλέξει να τον ασφαλίσει και προφανώς όχι όλες τις μέρες εργασίας του αλλά στην καλύτερη περίπτωση 2 στις 4. Πολλές φορές επιλέγονται ακόμα και παιδιά 15-17 χρονών τα οποία θεωρούνται βοηθητικοί σερβιτόροι και άρα οι αμοιβή τους θα είναι σχεδόν η μισή και φυσικά είναι ανασφάλιστη η εργασία τους αφού είναι ανήλικα. 

    Σ’ αυτή τη δουλειά είσαι αναλώσιμος, κυνηγάς το μεροκάματο, είσαι πάντοτε διαθέσιμος και stand by και φυσικά πρέπει να δεχτείς να πας όπου πάει το catering ακόμα και να ταξιδέψεις ώρες, σχεδόν πάντοτε για τα ίδια χρήματα. Το πιο ανησυχητικό και στενάχωρο σε αυτή την κατάσταση είναι το χτύπημα στη συλλογικότητας και αλληλεγγύης των εργαζομένων ώστε να είναι ευάλωττοι απέναντι σε συνθήκες εργοδοτικής αυθαιρεσίας και απόλυτης εκμετάλλευσης.

     Αυτό συμβαίνει και έχουμε να το παλέψουμε γιατί είναι μια δουλεία στην οποία δύσκολα αναπτύσσονται διαπροσωπικές σχέσεις καθώς ελάχιστες φορές θα εργαστείς με τα ίδια άτομα και ακόμα λιγότερες θα έρθεις σε ουσιαστική επαφή αφού εκ των πραγμάτων δεν προλαβαίνεις και όταν πλέον σχολάς δεν έχεις το κουράγιο. 

    Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε κοινές ανάγκες και συμφέροντα και ο συμβιβασμός, η απογοήτευση και ο ατομικισμός κάνουν τις συνθήκες εργασίας μας ακόμη δυσκολότερες και τις διεκδικήσεις μας ουτοπικές. Υπάρχουν μάχες που πρέπει να δοθούν και θα τα καταφέρουμε συλλογικά. Απαιτούμε ανθρώπινα ωράρια με αλλαγή βάρδιας, πλήρη ασφάλιση και σεβασμό προς τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του.

Στέλλα Μαλαξιανάκη

Κυκλοφόρησε το έντυπο της Καμαριέρας

Κυκλοφόρησε τον τελευταίο μήνα το έντυπο της Καμαριέρας, του Αντικαπιταλιστικού Δικτύου εργαζόμενων στον επισιτισμό.

Δείτε το εξώφυλλο και προμηθευτείτε το.

Τις επόμενες ώρες και μέρες θα ενημερωθεί και το blog μας εδώ, με τα άρθρα που περιλαμβάνει η έντυπη έκδοση.